Παρασκευή 17 Ιουνίου 2011

Τετάρτη 1 Ιουνίου 2011

5th night



Βρήκα το γράμμα του. Ούτε καν. Βρήκα το αντίγραφο από το γράμμα του. Πού να βρίσκεται άραγε το αυθεντικό; Κάπου εκεί ανάμεσα στις φορές που έφυγα θα χάθηκε... Που έφευγα σαν μια σωστή κυρία. Γιατί πάντα ήλπιζα πως έστω και την τελευταία στιγμή θα φερόμουν σαν κυρία.
Το βρήκα, λοιπόν και το διάβασα. Αυτή τη φορά σίγουρα όχι όπως θα ήθελε να διαβαστεί. Αν διαβάστηκε ποτέ έτσι... Και αυτή τη φορά, που δεν ήμουν πηγμένη στα συναισθήματα, το κατάλαβα. Όλο!
Έχασες κι εσύ κάτι Στέφανε. Κάτι σίγουρο. Όσο νάρκισσος και αν είσαι θες κάτι να πατάς πάνω του. Και να ξέρεις πως θα σε θαυμάζει για πάντα. Γι' αυτό κόλλησα μαζί σου. Εσύ ήθελες μια βάση κι εγώ κάποιον να κρεμαστώ από πάνω του.
Χα.
Ίσως τελικά να πληγώθηκες κι εσύ λίγο. Ίσως και όχι.
Ήσουν εσύ αυτό το γράμμα. Και σε είχα. Στις 18 Οκτωβρίου 2009 ήσουν δικός μου. Και η αλήθεια είναι πως δεν θα σε χρειαζόμουν περισσότερο. Ότι ήταν να μου προσφέρεις μου το έδωσες. Το πήρα, δεν το πήρα δική μου δουλειά.

Κυριακή 29 Μαΐου 2011

4th night




 Ήξερα πως δεν είχα πια θέση στη ζωή του. Γι' αυτό δεν μπορούσα να τον αφήσω να φύγει. Τον αγαπούσα πάρα πολύ αυτό τον άνθρωπο. Αλλά τον ένιωθα και το καταλάβαινα. Περνούσα την ίδια φάση με αυτόν. Αυτή τη "μεταβατική περίοδο". Δεν ήθελα να σταματήσει να με αγκαλιάζει. Το μόνο που άλλαξε πραγματικά εκείνη τη νύχτα ήταν η συνειδητοποίηση πως πρέπει να μείνω μόνη μου, για να δω τι αξίζω.
Α, και κάτι ακόμη, που το ένιωσα από την πρώτη στιγμή...
Εκείνη τη νύχτα, εντελώς ξαφνικά, σταμάτησα να φοβάμαι το σκοτάδι.

Και έτσι κύλησαν οι μέρες μου στην Κομοτηνή. Καλύτερα από όσο θα μπορούσα ποτέ να φανταστώ.

P.S. Σίγουρα του αξίζει μια θέση εδώ μετά από όσα έκανε για μένα. Τον λατρεύω αυτό το ξάδερφό μου.

Παρασκευή 20 Μαΐου 2011

3rd night

Όσα παίρνει ο άνεμος
Δεν μπορεί να μένει μόνη της. Εννοώ πως ο Μπάτλερ ήταν ο κατάλληλος γι' αυτήν και στην τελική μέσα στις 783 σελίδες έπρεπε να το καταλάβει ή τουλάχιστον η Μάργκαρετ Μίτσελ έπρεπε να σκεφτεί κάτι καλύτερο...

Καθ' όλη τη διάρκεια -και μου πήρε πολύ- ευχόμουν να καταλήξει με τον Άσλευ. Ε, άμα κατέληγε μαζί του, μετά από όλα αυτά υπήρχαν ελπίδες για όλες! Και μόλις άρχισε να συμπαθώ το Ρετ Μπάτλερ -και να συνειδητοποιώ πόσο δεν της ταιριάζει ο Άσλευ- αυτός την εγκατέλειψε!

Τη συμπάθησα πάντως τη Σκάρλετ. Μοιραζόμαστε τα ίδια πάθη.


A, και η κολλητή μου κάνει party και δεν πήγα. Πόσο κακό μπορεί να είναι αυτό;
"Σκάνδαλο"

Σάββατο 14 Μαΐου 2011

2nd night

Χάρηκα όταν έμαθα κάτι γι' αυτόν. Το δικό του άρθρο στην...κάπως δική του εφημερίδα.
Δεν ξέρω αν χάρηκα που άρχισε να πραγματοποιεί το όνειρο του ή που όλο αυτό ήταν τόοοοσο μακρυά από τα δικά μου σχέδια. Δεν χρειαζόταν ούτε να προσπαθήσω -ομολογουμένως αποτυχημένα- να το ακολουθήσω, ούτε να αρχίσω να το μάχομαι.

Ναι, ήταν αλήθεια: τόοοοσο μακρυά από μένα.

Πέμπτη 28 Απριλίου 2011

1st night


I' m coming home, I'm coming, tell the world I'm coming home
Let the rain wash away all the pain of yesterday
I know my kingdom awaits and they 've forgiven my mistakes...

Μπα, τα λάθη μου δεν τα συγχώρεσε κανένας τελικά. Άλλωστε ούτε εγώ είχα καμιά όρεξη να συγχωρέσω τα δικά τους. Δεν είναι πως δεν πέρασα όμορφα. Αλλά μετά το πέρας των διακοπών, όταν μπήκα στο σπίτι μου στην Αθήνα μόνο home, sweet home μπορούσα να φωνάξω.

Θα τους αντιμετώπιζα όλους κάποια στιγμή. Αλλά για να τους αντιμετωπίσω πρέπει πρώτα να τους ξεπεράσω!